Rozdział 14 - ,,Byłaś tylko zabawką...''

Rozdział 14 

Przeczytajcie informacje pod rozdziałem ! :)

Na dworze zaczął padać deszcz, a my nadal tkwiliśmy w pociągu, który z każdą chwilą przybliżał nas do Hogwartu. Chłopcy wraz z kolegami wyszli z przedziału, aby przywitać się z resztą ślizgonów. Ja jednak nie czułam takiej potrzeby. Wolałam zostać w naszym przedziale i przemyśleć wszystko. Już za kilkanaście minut będziemy w Hogwardzie, a mnie czeka ponowny przydział. Z każdym pokonanym metrem coraz bardziej się denerwowałam zaistniałą sytuacją. Przez moją głowę przebiegały różne myśli od tego czy nie lepiej uciec do tego czy przyznawać się, że jestem siostrą Malfoy'a. Szybko jednak wyrzucałam takie myśli z głowy i myślałam o samych pozytywach.Nie zauważyłam nawet gdy do przedziału wszedł mój brat ani tego, gdy moje policzki zaczęły być mokre od łez. Zajęta wpatrywaniem się w znikający krajobraz nie zwróciłam na to uwagi. 

- Ej mała co jest ? - ciepły głos Dracona przywołał mnie do porządku. Chłopak klęczał przede mną intensywnie się we mnie wpatrując. Blondyn złapał mnie za ręce i delikatnie ścisnął. 

- Nic Draco, nic... - nie chciałam go martwić swoimi widzi mi się. Nie chciałam aby przeze mnie zmył się jego dobry humor. 

- Wiem, że coś ci jest. Znam cię Jessico. I pamiętaj jeśli będziesz potrzebowała się kiedykolwiek wyżalić. Ja będę o każdej porze dnia i nocy. - wtuliłam się w swojego brata. Mimo, że nie przeżyliśmy ze sobą całego dzieciństwa ani potem nie spędzaliśmy ze sobą czasu to jednak te 2 miesiące pomogły nam zbudować niezniszczalną nić między nami. Pomogły nam nadrobić stracony czas. Nie żałowałam tego jak potoczyło się moje życie. Szczerze powiedziawszy zawsze marzyłam o tym by mieć starszego brata, nawet jeśli był on starszy tylko o kilka minut. 

- No mam nadzieję, że awarię kurków mamy już za sobą. - zaśmiał się Draco a ja wraz z nim. Szybko poprawiłam swój wygląd, na szczęście nie wyglądałam krytycznie. W pewnym momencie do przedziału wpadł Blaise. Spojrzał na nas zdziwiony, lecz uśmiechnął się. 

- Dojeżdżamy kochani ! - wykrzyczał. Odwróciłam się i rzeczywiście miał chłopaczyna rację. Z daleka widziałam oświetlony Hogwart. 

- Jak to miło tu wrócić. - wyszeptałam.

- Bardzo miło szczególnie w takim towarzystwie. - ciepły głos Diabła owiał moje ucho. Miałam ochotę zamruczeć z zadowolenia, lecz w porę się opamiętałam. Powoli nie śpiesząc się odwróciłam się do mulata, który stał bardzo blisko mnie. Tak blisko, że praktycznie stykaliśmy się nosami. Zadarłam głowę lekko do góry chcąc spojrzeć chłopakowi w oczy. Miał takie piękne czekoladowe tęczówki. Nieświadoma tego co robię westchnęłam. Blaise dotknął swoją dłonią mojego policzka. Nikogo oprócz nas nie było w przedziale.

- Jesteś taka piękna aniele. - wyszeptał prosto w moje usta a na policzki wkradły mi się zdradliwe rumieńce. 

Pocałuj mnie. 

Jego usta były tak blisko moich, jego oczy wciąż wpatrywały się w moje. Czułam jego przyśpieszony oddech. Delikatnie musnął moje usta, a ja poczułam motylki w brzuchu. Oddałam nieśpiesznie pocałunek. Po chwili, która dla mnie mogłaby trwać wiecznie oderwaliśmy się od siebie. Wpatrywaliśmy się w siebie z uczuciem, które każdy by dostrzegł. 

- Musimy już iść. - wyszeptałam cicho. Zabini przytaknął potwierdzająco głową. Wziął mój kufer i swój za co dostał ode mnie buziaka w policzek. Ruszyliśmy nieśpiesznie w stronę powóz. Byliśmy jednymi z ostatnich i jakoś nie przeszkadzało nam to. Razem wsiedliśmy do powozu i razem z niego wyszliśmy. Ramię w ramię przekroczyliśmy wrota Hogwartu. Lecz już nie razem udaliśmy się do stołu. Stałam przed Wielką Salą wraz z pierwszakami. Diabeł dopiero co przekroczył drzwi a już po chwili słychać było dziewczęcy pisk. 

- Blaaaaaaiseee ! - ciemna blondynka z piskiem rzuciła się na szyję mulatowi. Patrzyłam na to wszystko nie dowierzając własnym oczom, w których zebrały się łzy. Łzy smutku, żalu i złości. Nie pozwoliłam im jednak ujrzeć światła dziennego.Moje serce rozpadło się na kilkanaście kawałków. Zacisnęłam pięści i gdy profesor McGonagall ruszyła w stronę Wielkiej Sali, ja ruszyłam na samym końcu z dumnie uniesioną głową. Słyszałam szepty na swój temat, lecz w głowie kołatała się jedna myśl. 

Byłaś tylko zabawką.

- Jessica Malfoy. - usiadłam na taborecie tak jak kilka lat temu. Tak jak kilka lat temu na moją głowę została nałożona tiara przydziału. 

- Trudny wybór, którego raz dokonałam. Już ostatnim razem miałam dylemat. Rozum wybitny, umiejętności magiczne niespotykane i serce...  mówi się, że nie sługa a je masz czyste niczym łza. Hmmm chyba wiem gdzie by tu cię umieścić... Wybieram....
Tak te sekundy były najdłuższymi w całym moim życiu.


***************************************************************

Nowy rozdział i sama jestem zaskoczona :) Nie myślałam że go dzisiaj dodam no, ale cóż jestem nieprzewidywalna ! :) Dziękuję za wszystkie komentarze ! :);* To dzięki nim napisałam dzisiejszy rozdział ! :)

SŁUCHAJCIE JEST SPRAWA ! 

W GŁOWIE RODZI MI SIĘ POMYSŁ NA KRÓTSZE OPOWIADANKO Z HERMIONĄ I BLAISEM W ROLI GŁÓWNEJ I JEDNĄ MINIATURKĘ. POWIEDZCIE MI CZY ...

1. MAM ZACZĄĆ PISAĆ I DODAWAĆ TO DRUGIE OPOWIADANIE I TAK NA PRZEMIAN Z TYM. 

CZY 

2. DOKOŃCZYĆ TO I DOPIERO DODAWAĆ. 

Wybór należy do was ! ;)
Jeśli przeczytaliście tą informację w komentarzu proszę o napisanie ,, <3'' żebym wiedziała ! :)
Much loveee ! :)